Өлеңдер ✍️

  21.05.2022
  111


Автор: Исламғали ҮРКІМБАЙҰЛЫ

Жер -анам

Тал бесікте таңменен тербетіле,
Келген екем «іңгәлап» жер бетіне.
Содан бергі қызығым-шыжығыммен,
Жүрегі кең Жер-Анам, сенде өтуде.
Өзіңе аян Өмірге талпынғаным,
Шуағыңа шомылып, ән тыңдадым.
Көз арбады күміс пен алтындарың,
Нарқы қымбат алтыннан
халқым барын –
Жүрегіммен, жаныммен сезіп өстім,
Қаңбағың боп қырқаңды кезіп өстім.
Жанартаудай жалынды намыс бердің,
Намыстансам көрінбес көзіме ешкім!
Жүрегі кең Жер-Анам, қасиеттім,
Сұлулыққа мәңгілік ғашық еттің.
Өзен-көлің... Тауларың...
бәрін-бәрін,
Көкірегіме келеді басып өпкім.
Күлімдеген бір болып гүліңменен,
Мұңыңменен бөліссем, сырыңменен.
Адам салған жаныңның көп жарасын,
Емдесем деп келемін жырымменен.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу