Өлеңдер ✍️

Ей, тағдырым, мынау әлем не дейді?
Назарын сап менсінгісі келмейді.
Қарамаса, мен оларды қаратам,
Жырларымды сары жебедей боратам.
Сенбегенді иландырам, көндірем,
Селебе жыр жүрегіне төндірем.
Тайбурылдай өршеленіп, өрлеймін,
Қазған орын жыра құрлы көрмеймін.
Жігерімді қалқан қылып арыма,
Сырымды айтам Елім саған жарыла.
Нарқы қымбат намысыңды қорғаймын,
Қыраның боп көк жүзінде самағаймын.
Туған жердің топырағынан нәр алам,
Қас жауыңа қанжарың боп қадалам!
Ей тағдырым, ашам солай жолымды,
Мойындатам бағым түгіл, сорымды.
Керек болса тау қопарып, тас жарам,
Тас бұлақтан өлең болып басталам.
Байқағысы келмегенге байқалам,
Аруларға гүлзар болып жайқалам.
Қарттарыма жастық болып жастаған,
Сақалына тамған тамшы жас болам.
Мейірім нұры әжімінде ойнаған,
Әжелердің ұршығы боп айналам...
О, тағдырым, сен білесің мұңымды,
Мұңымды да, айтылмаған сырымды.
Бүгін мені менсінбеген пенденің,
Ұрпақтары жатқа оқиды жырымды.