Өлеңдер ✍️

  21.05.2022
  107


Автор: Гүлсара Шалқар

Қоғам

Түлкі боп қаштым, бүркіт боп қуаладың.
Аңқау боп тостым, балшы боп дуаладың.
Жалын боп жандым, жаңбыр боп өшіргенсің.
Есерсоқ болдым, ана боп кешіргенсің.
Қайғы боп кездім, күлкі боп жолыққансың.
Қорқақ боп бездім, батырдай алып аңсың.
Шындықпын дедім, көз көрмес ғайыптансың.
Дімкәсшіл едім, аурудан айыққансың.
Арман боп жеткем, жалған боп шыға келдің.
Үгіліп кеткем, қасқайып тұра бердің.
Ақын боп жазсам, надан боп келеке еттің.
Надан боп азсам, білімді керек еттің.
… (Қисынсыз өмір кіл кесірлене берді).
Шырмауға салып қинайсың несіне енді?
Азабындамын арманшыл ақындықтың.
Керағар қоғам, есірме …
Өшірме мені…




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу