Өлеңдер ✍️

  21.05.2022
  111


Автор: Дәурен Берікқажыұлы

Мұңды ұлының амандығын тілеген...

Мұңды ұлының амандығын тілеген,
Қайран, шеше, шықпадым ба үдеден?!
Өн бойына шырмауықтай жапсырып
Мені әбден жынды қылды бұл өлең.
Ақпанда да жыны қозып арқаның,
Бала қамын ұмытқамын, жар қамын.
Ғазиз басым сіңіп кетіп ғайыпқа,
Ғазал болып рауандайды әр таңым.
Жарты әлемге жарыместеу көрініп,
Отызда да бола алмадым өр, ұлық.
Құдай қайтіп жарылқасын, жүргенде
Есті күні «есен...» деуге ерініп.
Қамсыз ұлды қайғыны да әкелген,
Қайран шеше, шығармайтын қаперден.
Шайыр болмай, шатақ қумай, шат түрмен,
Сәби болып шаңырағыңда жатар ма ем.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу