Өлеңдер ✍️

  21.05.2022
  109


Автор: Қалмаханбет Мұқаметқали

Квазимодадан кешірім сұрау

Имансыздау, болсам әрі кеңкелес,
Иландыра алмас еді ертегі еш.
...Күнің сенің құрысын деп күңкілдеп,
Күлуші едім жия алмастан мен тегі ес.
Кешір енді, Квазимодо шырақшы,
Күнәсізге мекен емес Күн асты...
Сенсең, менің шәйға еріткен шекерім,
Сенің ішкен шарабыңнан тым ащы.
Баяғыдай Сенім, Сауап, Обал һәм,
Болғанымен бізде қазір қоғам – нән...
Саған рахат, сыған қызын сүйсең де,
Сүйреп ешкім шығармайды Собордан!
Болсақ-тағы саған сырттай дос кісі,
Біз пақырға түспес сенің әсте ісің.
...Пірәдардан дәме етпейсің сыйақы,
Пәтерақы сұрамайды ол – бастысы!
Солай... Бірақ қалың нөпір қала іші,
Сені сорлы көретіні тағы шын.
Құлағына қайдан жетсін Құдайдың,
Қолдан соққан қоңыраудың дауысы?!
Жерінгенде жерүстілік пәледен,
Жиі-жиі жолға шыққың келе ме?
...Елден қашқан екеу енсе есіктен,
Екен деп біл Эсмеральда және... Мен!
...Кешір бізді, Квазимодо!!!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу