Өлеңдер ✍️

Тағдыр кешсем табанымнан тесіліп,
Ол мұңымды ұғар ма екен осы жұрт.
Бағытымнан жиі-жиі жаңылып,
Бақытымнан қалам ылғи кешігіп.
Қиялшылдың жаратқасын бірі ғып,
Сөнген оттың сәулесіне жылынып,
Жеткізбейтін бір арманның соңынан,
Қуаладым өкпем өшіп жүгіріп.
Жоғарыдан көзін қысып күлегеш,
Жүрегімді жетелейді бір елес.
Уағыздап жүрмін нені осы мен,
Уақытта тілдің құны түк емес.
Таланттыға болған емес тар мекен,
Бірақ менде бір түсінік бар бөтен.
Қағаз былғап менің жазған өлеңім,
Қай пенденің санасына барды екен...
Егер де ел жырға сенсе, тілге ерсе,
Өзгеретін сияқты ылғи бір нәрсе...
Жалғасар ма менің осы миссиям,
Қара жердің қойынына кіргенше...