Өлеңдер ✍️

  20.05.2022
  109


Автор: Несіпбек Айтұлы

Жол айырығында

Көктем күні көңілді,
Аспанда бұлт жоқ еді...
Бастығына сенімді,
Шофер жолда келеді.
Айырылды жол, міне,
Өрге шыға бергенде.
Сұлу қызды көрді де
Тоқтай қалды ол демде;
Бейтаныс жол бұралаң,
Адаспасақ жарады.
Жөн сұрайын мынадан, –
Деді түсіп қабағы.
Жауып машина есігін,
Жол шетіне ол барды.
Сұрап жасын, есімін,
Дереу қызды қолға алды.
Жауап қатты қыз дағы:
– Бойжеткен боп өстім деп,
Сөз салған жоқ ешкім деп.
Таныс дерсің бұларды,
Созылды сөз аяғы.
Шофер естен шығарды
Жол сұрауды баяғы.
Қайта оралған кезінде,
Бастық отыр бұрқырап:
– Ұят бар ма өзіңде,
Неғылған бұл көп сұрақ?..
Айтты: – Мұным қате, – деп, –
Тыңдаңызшы, алайда;
Бұрылысты өте көп,
Еске сақтау оңай ма?..




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу