Өлеңдер ✍️

Мен дағы ең алдымен күнге сенем,
Кенеттен күн тұтылса, кімге сенем?
От сөнсе ошақтағы лапылдаған,
Көсеудей қор боламын күл көсеген.
Сонан соң үлбіреген гүлге сенем,
Сенбесем нәзік гүлге, кімге сенем?
Тәңірім, таусылмайтын бақыт сыйла,
Бал жұтқан баларадай бір кеседен.
Тұңғиық көз жіберсем замандарға,
Сенбеске амалым жоқ адамдарға.
Түбінде бір екен ғой кіндігіміз,
Қыбырлап Жер-анадан жаралғанда.
Сенбесем дұшпаныма, досыма да,
Түнерген аспан жайнап ашыла ма?
Сеніңдер бір-біріңе, ей, адамдар,
Сендерден тілейтінім осы ғана..