Өлеңдер ✍️

Күлімдеп тұрып күндерді қарсы аламын,
Сезбеген болам тағдырдың салқын қабағын.
Арнасы терең, ағыны қатты өзендей
Ағады тулап, барады зулап заманым.
Жұта алмай еркін даламның жұпар самалын,
Арманның құсын кеудеме қанша қамадым.
Туған ел үшін тамыздық етіп жанымды,
Өшкенше атым үміттің отын жағамын.
Өрнегі жұмбақ өмірге қайран қаламын,
Шешуін таппай өтермін мен де, қарағым.
Кінәлай көрме, қайтадан жалғай алмасам,
Ғайыптан бір күн үзілген гүлдің сабағын...