Өлеңдер ✍️

Неге керек қос жанарым,
Дидарыңды көрмесем.
Бұл тірлікті тастағаным -
Елесіңе ермесем.
Қызыл шоққа күйген жаным,
Ұжмақ төрін не қылар?
Армансызбын сүйген жарым,
Болса, шіркін, табылар.
Тәрік қылсам өмір заңын,
Қай жәннатқа ұшамын?
Толтырардай менің зарым,
Абат бақтың құшағын.
Ұжмақ деген тозақ маған,
Оны қайтем мен сенсіз.
Сағат сайын қымбаттаған,
Сенің бағаң өлшеусіз.
Өле-өлгенше ғашық еттің:
Өмір бойы сол үшін,
Өкінбеймін қасіреттің
Сүйретсем де кебісін.
Ынтықтырып есімді алған
Нұр сәулеңе сен мені,
Бөлемесең, өшіп-жанған
Шырағымның сөнгені.
Жүніс саған ақтарады,
Зарын қосып дертіне.
Күл боп жанып жоқ болады,
Су сеппесең өртіне...