Өлеңдер ✍️

  20.05.2022
  103


Автор: Несіпбек Айтұлы

Қызығасың құстарға

Табанымның астында дірілдейді жар басы,
Опырылып түсердей шетін бассаң болмашы.
Тірлік торын тоқыған қолы шебер, Тәңірім,
Жібін созып жылдардың сәл-пәл ғана жалғашы.
Асықтырып барады астаң-кестең бұл өмір,
Жібімейді қабағы қарағанмен күле бір.
Азу тісін қайраған көк бөрісі қатердің,
Ауылымның түбінде ит үргізіп, міне, жүр.
Әуел бастан белгілі аш бөрінің тірлігі,
Қарғып түсіп қораңа шулатады бір күні.
Алтын басың домалап айдалада қалмай ма,
Өмір деген боз аттың қолдан шықса шылбыры.
Сырын алған сырқатты жырға ғана емдетіп,
Алданасың көңілдің бес саулығын төлдетіп.
Қиналғанда жердегі жатағыңнан жерініп,
Қызығасың құстарға ұшып жүрген желдетіп...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу