Өлеңдер ✍️

  20.05.2022
  107


Автор: Несіпбек Айтұлы

Жортқан киік секілді

Қараймын да тірліктің сүреңіне,
Ер саламын көңілдің күреңіне.
Жортқан киік секілді пенде, шіркін,
Көреді екен бәрін де жүре-жүре.
Иек артқан таулардың сілеміне,
Батқан күннің үңілдім реңіне.
Атқан таңның нұрына кеуде тостым,
Тамар ма деп бір тамшы жүрегіме.
Жігіт ем ғой от бүркіп, шоқ шайнаған,
Әлсін-әлсін неге осы тоқтай қалам?
Жүрегімді зақымдап кетті ме екен,
Ыстық қаным ызадан көп қайнаған?




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу