Өлеңдер ✍️

  20.05.2022
  114


Автор: Несіпбек Айтұлы

Сұңқар ақын

Жырлары ғасырларға жалғасатын,
Тудырған ақындарды ел жасасын!
Жасыңнан поэзия аспанында
Жасындай жарқылдады Олжас атың!
Сыйынып бабаларға қолдайтұғын,
Жыр жаздың арпалысып, алмай тыным.
Шуластық туды деп бір сұңқар ақын,
Ғарыштың биігінде самғайтұғын!
Қанаты жатырқаған тар заманды,
Самғай бер, Сұңқар ақын, самға мәңгі!
Айбынды тауларыңды төмендетпей,
Келесің асқақтатып кең далаңды!
Оқыдық «Аз и Я»-ны басқа жастап,
Кірпікке қуаныштан жас қонақтап.
Бүгінгі Мусин-Пушкин ести сала,
Жүгірді Кремльге сасқалақтап.
Демедің тарихшылар бас қатырсын,
Оятып, тіл бітірдің тасқа тылсым.
Ақынға қару ұстау жараспайды,
Қаламмен қамал бұзған хас батырсың!
Білесің арқаңда ауыр жүгің барын,
Жолыңнан азаматтық жығылмадың.
Аузынан аждаһадай жалын шашқан,
Көмейін кесепаттың тығындадың!
Дарқандық, мейірім мол мінезіңде,
Жаралған жан емессің құл езуге.
Қазақтың қасиеті де бір өзіңде,
Қазақтың қасіреті де бір өзіңде!
Болсын деп саған тартқан дүлдүл ақын,
«Олжас!» деп қойдық талай ұлдың атын.
Олжеке, таяныш бол!
Туған елің
Тәңірден тілегенде тіл мұратын!
Тұлпарға жердің түбі алыс болмас,
Сұңқарға жардың басы қоныс болмас.
Қазақтың Олжасысың қайда жүрсең,
Болмайсың ешқашанда орысқа Олжас!
Жақсы аға, жаның таза бал бұлақтай,
Жырларың жұпар атқан таңғы бақтай.
Жетпісің құтты болсын жетіп келген,
Далаңды дүбірлетіп арғымақтай!..




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу