Өлеңдер ✍️

Манастың ата жұртында
Өзіңсің таудай бір тұлға.
Еңіреп туған, ер Түкем,
Қазақ пен қырғыз ұлтында.
Ұлылық нұры ішіңде,
Арыстан-айбат сыртыңда.
Жасыңнан түстің жасқанбай,
Тағдырың салған мың сынға.
Басыңнан талай шайқадың,
Қайғының қара бұлтын да.
Қақ жарып мұздың қабатын,
Қамалдың бұздың құлпын да.
Таудағы тарғыл бұғыдай
Бір шыңнан тарттың бір шыңға.
Екі елге бірдей ес болдың,
Заманның кетпей ырқында.
Той болса төрде отырдың,
Қазақ пен қырғыз ғұрпында.
Езуден енші бердің де,
Жарты құрт тұрса ұртыңда,
Қазаққа таңдап мінгіздің,
Жүйрік жүрсе жылқыңда!
Сен десе қазақ шапқылар,
Аяғы келсе сылтуға.
Атойлап шықсаң дайынбыз,
Жағасын жаудың жыртуға.
Мұқаңдай ыстық құшағың
Тоңғанда бізді жылтуда.
Жасай бер менің, ер Түкем,
Тотыдай түлеп, құлпыр да!