Өлеңдер ✍️

  20.05.2022
  275


Автор: Несіпбек Айтұлы

Қарағандыда

Қарағанды, таусылмас көмір кені,
Жазылмаған жыр едің көңілдегі.
Қазынаңа қиырдан бүлкілдеді,
Талай-талай тажалдың кеңірдегі.
Үстіңде бай, лықсыған астың да бай,
Көзге түспей байлығың жатсын қалай?
Ақсұңқарұлы емеспін Айтұлымын,
Алып қала, мені де жатсынбағай.
Таптырмайтын қаласың жан баққанға,
Кеншің болды Ғабиден, Әлжаппар да.
Қасым – тұлпар үстіңнен өткен шығар,
Арқасына аяздай ер батқанда.
Қалқып ішіп үйіренген бал қаймақтан,
Келімсектер кетсін бе кенді аймақтан?
Тағзым етіп кеп тұрмын топырғыңа,
Еркеш жатқан дамылдап, Евней жатқан!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу