Өлеңдер ✍️

Шыныменен салса құдай көз қырын,
Құяды екен құлдарына өз нұрын.
Қайда жүрсің қоңырауың сыңғырлап,
Ай астында ойнақтаған, боз құлын?
Айдың сүттей сәулесіне шомылған,
Құдіреттің еркесі едің не қылған?
Ғайып болып көз алдымнан кетсең де,
Ғұмыр бойы қуып келем соңыңнан.
Қала берді мұңға батқан ай мұнда,
Жарқыраған жұлдыз кетті мойныңда.
Ойхой, менің мәңгі жұмбақ арманым,
Таптырмайсың, сарсаңға сап қойдың да.
Қас пен көздің арасында мен көрген,
Елеспісің қиялыма дем берген?
Аласұрып сені іздеген жүрегім,
Құс боп ұшып кетер ме екен кеудемнен?
Сені күтіп үмітімнің шырағы,
Күндіз-түні сөнбей жанып тұрады.
Қайда жүрсің қоңырауың сыңғырлап,
Ұстатпайтын періштенің пырағы?