Өлеңдер ✍️

Алматыдан Шымқалаға аттанған,
Автобуста ой парағын ақтарғам.
Санам сымға тізіп жатыр осылай
Үтірлер мен нүктелерін қап қалған.
Соноооу көктен жұлдыздар да жымыңдап,
Жатыр тосын бір арудан жыр ұрлап.
Түпсіз ойды тонағандай секілді
Мен де түссем көктен жерге біріңді ап.
Қара түнде дала жатыр мелшиген,
Құлазудан танбай, шіркін мен сүйген.
Жыр параққа түсіруге өзіңді
«Мен, мен» деген сөз құдірет өршиді ең...
Қалың қауым ұйқы көшке тізілген,
Көзімізді жоқпыз бірақ, біз ілген.
Автобустан бұрқыраған шаң қалса
Жыр түсуде ал менің бұл ізімнен.
Тұңған дала. Қарбалас жол үстінде,
Сондай сәтке мен де қызу түстім бе?
Ошағына жырдың ойдан от қойып
Бастадық па мүлде бөлек іс түнде..
Жолсерігім қолға шамын ұстаған,
Ал амалсыз қара терге түс қалам.
Мендік шабыт қара түнді қақ жарып
Зуылдаған автобусқа ұқсаған...