Өлеңдер ✍️

Мен жүрмін ғұжынаған жырақта анау,
Қазіргі ой қапыда арып құлап қамау.
Тұрсам тік тыныс алмай тура ұмтылам
Сөзіңнен қанат байлап бір-ақ қадау.
Жан анам, келер-ау деп «ақпанға» әлім,
Шалғайға шалақанат аттанғаным.
Шомылып батаңа игі алып-ұштым
Бастауға тағдырымның ақ тармағын.
Әйнектен қала бердің қолың бұлғап,
Іш түйіп, алмаса деп «жолын былғап».
Тәңірге аманаттың жібін байлап
Дедің-ау «даңғыл тапсын торым, бір нақ».
Жүрсің бе, жолыма еліп әр таң қарап?!
Қажытты-ау жаныңды әлсіз тарпаң тағат.
Бапталып балапандай келе жатыр
Өмірін, уайымдама, қалқаң қалап.
Төбеттер қанатса да тұмсығымды,
Білдірмей басып озам дым сырымды.
Бой жетсем бәйтерек боп, тани алмай
Қаларсың, қара да тұр бүршігіңді..