Өлеңдер ✍️

  20.05.2022
  79


Автор: Мөлдір Дарханбаева

Саған бірінші және соңғы жыр

Жоқ өзіңді өткен соң борай сынау,
Кеткен жоқ ең маған да сен де сіңіп.
Соңында кеп кешірім оңай сұрау
Сұрадым, көр кешіріп.
Ұнаттың ба, білмедім шын мәнісін,
Түн ойланып, жүрдің бе қиялмай күн?
«Сенің атың санамда тұрғаны шын»
Білесің, дей алмаймын.
Әрдеңені, әрқалай алдамсытып,
Жылжып жатты қызықсыз күн ілгері.
Қабағыңды анада қалған шытып,
Жаздың ба бүгіндері?
Мені көріп жүзіңнен күлкі тамып,
Тұрушы еді мұңайттым текке неге?
Сол күндерден жалғыз түп жыр тұтанып
Қалдырдым, өкпелеме!!!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу