Өлеңдер ✍️

  20.05.2022
  165


Автор: Дәулеткерей Кәпұлы

Тілімен алтын аптап, күміс күптеп...

Тілімен алтын аптап, күміс күптеп,
Семейде жыр жазып жүр Тыныштықбек.
Төсінен тасжарғандай құлаған жыр,
Аңырап арғы бетте Сұраған жүр.
Көкала үйрек кеудесіне ұя салып,
Несіпбектің баққаны – сиясауыт.
Қаз дауысты қаңқыл бар ішкі үнінде,
Есенғали сайрап жүр құс тілінде.
Сабырдың «әр қазақпен» аты қалды,
Адайдың басын қорып жатып алды.
Жайыры бөліп беріп енші етіп жыр,
Азуын Жәркен ақын көрсетіп жүр.
Ұлығысы келеді-ау, дәстүрге еніп,
Ақсұңқардың Серігі қасқыр болып.
Мүйіздің қанын ішіп таңғы асымен,
Ұлықбек жүр ырдуан арбасымен.
Көтеріп ақындардың нарқын анық,
Жүрсін жүр бай ақшасын «тартып алып».
Қызыл түлкі тірлікте – шерлі құмай,
Есенқұлдың мұңының мөлдірін-ай!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу