Өлеңдер ✍️

Сағымы – құланойнақ құла түз деп,
Ұлытау, саған келдім ұлар іздеп.
Киіктің жанарындай жаным жәудір,
Табиғат – Ана алдында күнәміз көп.
Ұлытау, ұлылыққа межең жақын,
Ұлтыңның ұятына көзеулі ақың.
Көшінде керуенбасы дәуірлердің,
Неліктен Ертау екен ежелгі атың?!
Ұлытау, ұлтты әлдилеп жөргегіңде,
Өтінде аңызақтың желдедің бе?
Жүрсіннің Қарақұмын кешіп өтіп,
Мұқаштың шыр айналдым Шеңберінде.
Басына шығып алсам Майтөбенің,
Кем едім баласынан қай төренің?!
Ұлытау ұшарына қарап қоям,
Сағынсам Астананың бәйтерегін.
Сендегі ер – құзырлы, төр – құтты деп,
Кейкінің үңгіріне көрдік түнеп.
Едіге – ердің соңы жатқан таудың,
Ендігі ұрпағына өрлік тілеп!
Аттандым Ұлытаудан ұлар көрмей,
Кеудемді мұңы басым бір ән керней.
Баба тау басын изеп қала берді,
Тақ болған батырларға құранды ердей!