Өлеңдер ✍️

  20.05.2022
  98


Автор: Дәулеткерей Кәпұлы

Жанды мұңға еттім де үйір....

Жанды мұңға еттім де үйір,
Сапарымды шектім қиыр.
Қайтқан қаздың қанатымен,
Туған жерге жеттім биыл.


Әнін тыңдап әз ғаламның,
Сағыныштан маздап алдым.
Ой мұнартып ғаріп баста,
Бой мұздатты аздаған мұң.
Қасын ұстап құранды ердің,
Көкмойнақтан қылаң бердім.
Етек түріп ере шаптым,
Елесіне Сылаңгердің.
Жалаңаяқ бастым шықты,
Қарсы белден қасқыр шықты.
Табанымнан көл сүйгенде,
Жанарымнан жасты ыршытты.
Cезімімнің әр қылына,
Балалықтың жарқылы ұра.
Жанымды орап жылап алдым.
Сарыала қаз қаңқылына.
Көлім анау – өмір айдын,
Жұртым мынау – жегі қайғым.
Қойдай өрген қоңырқазға,
Мұңым шағып қоңырайдым.
Бағыт қылдым Қобда бетті,
Қоян ытқып жолдан өтті.
...Коммунистің баласы еді,
Бір құрдасым молда бопты.
Көңіліме жасыма деп,
Көктерекке асыла кеп.
Бар болғаны – бата оқыдым,
Салдай ағам басына кеп.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу