Өлеңдер ✍️

Жолымнан кесе-көлденең құралай кез қып,
Көркем бейнені көруге құмар-ай көз құрт.
Қалқаның жәудір жанарын жауһарландырып,
Арқаның мақпал түнінде туады Ай бозғылт.
Көңілге неге ең әсем күй дарымайды,
Сезімім Сексенкөліңдей нұрға құлайды.
Үркектеу қарап тұрғанда Оқжетпес жаққа,
Теңестірсем бе, әкеліп дидарыңа айды?
Бағымды сол сәт сүйсініп, Тәңір өпкендей,
Шектен тыс ысып барады, қаным от керней.
Елеңдей бердің елік қыз, ерке қылықпен,
Зеренді жақтан Ақанның әні жеткендей.
Өзіңмен бірге келгендей көрік бұл маңға,
Айналам түгел барады толып думанға.
Желік сезімнің кете алмай жетегіне еріп,
Жеті қарақшы желкемнен төніп тұрғанда.
Балқаймақ шырын еріннің татардай дәмін,
Ертеңім ессіз тұманға батардай қалың.
Әлдебір неден секем ап, сері көңілім,
Армансыз өткен ... Ақанды ойладым.