Өлеңдер ✍️

Күре жолдың бойында ала бие,
Ала бие басыңа адам ие.
Қара ниет жандардың қолыменен,
Ақ жолыңа жағылар қара күйе.
Ала құлын ақеділ періште анық,
Енең сені барады өріске алып.
Бал күніңнің базарын бодаулайды,
Тағдырыңның ноқтасын теріс тағып.
Енең емес әрине, егесі оның,
(Мен де тағдыр иеммен егесемін).
Езуіңді ауыздық тілгілейтін,
Алдыңда ғой періштем, көрешегің!
Тостаған көз пәктігін жасырмай қап,
Бетегелі бел жайлау жасылды аймақ.
Ала құлын, алаңмын тағдырыңа,
Сыймай жүрген ноқтаға басымды ойлап!
Дала күйін шерткенде төрт тұяғың ,
Заулап биік кетеді көк қиялым.
Бұйырғынды жазығым еске түссе,
Өкініштен өзекке от құямын!
Ала құлын ақ тұман ішінде жүр,
Қай әумесер, жаныңды түсінбегір?!
Заңғар-заңғар тауымды сағынғанда,
Күлдір-күлдір кісінеп түсімде жүр!