Өлеңдер ✍️

  20.05.2022
  139


Автор: Дәулеткерей Кәпұлы

Алтай астым, Алатауда түледім...

Алтай астым, Алатауда түледім,
Сарыарқаға салдым жырдың түренін.
Таң асырып, тамшы терін тұндырдым,
Күн қақтырмай күлік ойдың күреңін.
Шабыт артқан шағымда бұл шалымды,
Елден алдым, елге берем барымды.
Ертіс жұлып, екпінімен ағызған,
Емеспін ғой судан шыққан салынды.
Атамекен, тек өзіңе бар құрмет,
Сағынышым саған деген сан бүрлеп.
Жақпарда өскен жалқы, қасқа қайыңдай,
Жанарыңда жәудіреймін тағдыр боп.
Қасқыр емген қалыбыма тартармын,
Алтайымнан асқақтыққа ант алдым.
Ай мүйізі шағылысқан айменен,
Тамырымда қаны ойнайды арқардың.
Беу, туысқан, өкпең несін қабынар,
Жан бауырың мен боламын-сағынар.
Ұшар басын тұғыр еткен құзардың,
Ұшқат сынды тағдырымды танып ал!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу