Өлеңдер ✍️

Мойыл үздің мойын созып,
Мойыл көзді момақаным.
Мойыл ағаш ойың сезіп,
Жая түсті алақанын.
Уыз дерті омырауда,
Ұмсынады, қымсынады.
Күлкісі ұқсап қоңырауға,
Сыңғыры жан шымшылады.
Жеңсік жеміс-жерік асың –
(Жұмбақ күйдің жойылғанын
Арқа бермес пері басым)
Мойыл бақта мойындадым.
Мойыл дəмі – тіл ұшында,
Сөлін жұттым құмарлана.
Осы атырап бұрышында,
Мойыл бағым – сыңар ғана.
Мойыл көзім, сен де – сыңар,
Мойыл бақтың ішіндегі.
Жалқы бақыт менде шығар,
Жан иесі пішіндегі.
Тамылжыған тамыздағы
Мойыл бағы, мойыл бағы ...
Бақытты жан аңыздағы
Сен болар деп мойындады