Өлеңдер ✍️

Əніме салып сағына берем əрдайым,
Қалқам- ай, қазір білмеймін қалай хал
-жайың.
Күбірлеп іштей күрсініп қалам кейде мен,
Есіме келіп күн сүйген күміс маңдайың.
Алмалы бақтың ауасы қалды- ау бұйырмай,
Шырынды шақты қиялдай берем шиырлай.
Жыр азық еткен жылдарға сыйлы сыйынам,
Құлазып өткен күндерде мынау құйындай.
Сарасын гүлдің таңдасам
-дағы тірлікте,
Бір əнді шырқау қиын да болды бірлікте.
Қолдаса жүріп қоштастық жарты жолда біз,
Мəңгілік жарты екенімізді білдік те.
Ғазиз басыңды, қалам қасыңды аңсадым,
Бақытты кезім бауырыма басқан бал шағым.
Оянып түстен, ойланып іштен жатырмын...
Арайлап атты тағы да төгіп таң сағым.
Зырлаған ғұмыр, зымыран уақыт зулайды,
Жырлаған жүрек жылдармен бірге тулайды.
Бұлқынған өмір, сыбызғы сана сырнайлы,
Сыр тұнған көңіл сағыныш əнін тыңдайды.