Өлеңдер ✍️

Тек өзіңдей түсінбейді қашандағы ел сені,
Əйтеу əр кез бір ауыр ой баса беред еңсені.
Текке кетіп жатқан жоқ па осы менің уақытым,
Тыныш жанның тырнағы да тез өседі деуші еді.
Тырнақ алып тұрғанымда сол сезімнен селт еттім,
Селт еттім де ертең жайлы ойлануға серт еттім.
Дəл енді осы “андағыңды шашпай көміп тасташы “,
Деген жардың кеңесінен жаным кейіп шер төктім.
Заман тыныш, тасыды ырыс, қайтеміз біз семірмей,
“Құлан ғұмыр “ жырғамайды тойған жерден шегінбей.
О, жалған- ай, менің қара тырнағымды қойғанда,
Бабалардың басы-дағы қалды емес пе көмілмей...