Өлеңдер ✍️

Алматыда түнгі он екі.
Сен ұйқыда шығарсың,
Мамық көрпең жауып тəнін,
күнəсін...
Гүл бетіне сұлу бір шық тұнғандай,
Дəптеріме алтын əріп құласын.
Терең-терең тереңдерден сүзіп ап,
Тұнжырайды,
Нұр шырайлы күзгі бақ.
Қиялымда қалған соңғы бейнеңді,
Отырайын қауырсынмен сызғылап.
Қандай ауыр?..
Тыңдашы өзің түн даусын,
Саған қарай ұштым,
міне, мұңдасым.
Қолдар мені тартып алды қорғасын,
Жолдар мені жұтып алды кім барсың?..
Сендік шанақ, сендік əуез иіткен,
Сол бір əнге сүттей ұйып биіктен.
…Ұқпайыншы төбет желдің үргенін,
Ұйықтайыншы көздеріңнен сүйіп мен.
Сен ұйқыда шығарсың?..