Өлеңдер ✍️

  19.05.2022
  92


Автор: Ұмтыл Зарыққан

Қасым

Аға, сенің қасіретің,
Арманың,
Кімге мұра?
Кім көтерер салмағын?..
Жаурынында «шайыр» дейтін мөрі бар,
Пайғамбардай ақын құлы Алланың.
Домбыраңда тартылмаған күйіңдей,
Мені ауыр жер тартады иірімдей.
Дауыл алды ышқынады жыр-теңіз
немесе асқақ езудегі өлімдей.
Ол Исадай көкке ұшқан жоқ көлбеген,
Тірі ақынды көргеміз жоқ өлмеген.
Топырақтан жаралды да өлең боп,
Топыраққа кетті қайтып жырменен.
Көн шанағы,
Кəр саусағы,
Шертісі...
Жер анаң сол аққан Жайық, Ертісі...
Екі өмірдің жырмен өр деп бұрымын,
Тағдырына Тəңір тартқан елшісі.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу