Өлеңдер ✍️

Бір қайғы,бір қызық аралас,
Бытысқан миымның іші кіл.
Тырнайды санамды шала мас,
Мияулап мауыққан мысық-үн!
Кірленде күні өткен кірді үгіп,
Мен де бір жұқарған алқынды,
Сонда да халменен тірмізік,
Өмірге өзімше талпындым!
Бар қызық үптеліп кеткендей,
Уақыт-ұрының уысында.
Азапты елемей шеккен кей,
Білінбей жұтылам тылсымға.
Аңысыз отырар жыр құрап,
Баяғы бал күндер жоқ – ұқтым,
Орнында қаңырап жұрты қап,
Келмеске көшіп те кетіпті.
Жоқшымын,түсінбей затымды,
Өксігім басылмай өлеңде,
Азабын арқалап ақынның,
Жүрегін көтеріп келем мен!