Өлеңдер ✍️
  18.05.2022
  98

Автор: Мылтықбай Ерімбетов

Бозінген

Ай нұрына шомылып, аппақ бота туғанда,
Аппақ таңға жете алмай қара көзін жұмғанда.
Тұлыпқа да иімей боздап інген турғанда,
Мөлт-мөлт етіп көзіңде моншақ жасы тұнғанда.
Бозінгеннің мұңынан асқан сірə, мұң бар ма,
Ащы даусын ананың жүрек бар ма тыңдарға.
Бозінгенді иіткен доомбыраның күйі екен,
Мəңгі өмірдің суындай тамып түскен шыңырауға!


  Бозінген Мылтықбай Ерімбетов Мылтықбай Ерімбетов өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Қасына балалардың келді қайтып... ᐈ
  Құрманы балалар да көрді тұрып... ᐈ
  Құрмаға балалардың қарны тойды... ᐈ
  Бұл сөзі баласының қатты батып... ᐈ
  Əшəм енді айтады ᐈ

Пікір жазу