Өлеңдер ✍️

  17.05.2022
  486


Автор: Дәуітәлі Стамбекұлы

Сахнадан кетеміз

Мынау алып сахна – айналамыз
Дайындалып,
Жаттығып,
Ойланамыз.
Өзіңіз де жетесіз өзіңізге
Рөлінде басқаның ойнамаңыз.
Қу да ойнайды өзінің рөлінде,
Өйткені оның қулық бар жүрегінде.
Сұмда ойнайды өзінің рөлінде,
Өйткені оның сұмдық бар реңінде.
Ақымақ та ойнайды өз рөлін,
Ол талантпен күн сайын кезігемін.
Ақылдының рөлін ақымақтар
Ойнай алмай жүр соны сезінемін.
Биік-ақ қой өмірдің мөлдір әні,
Соған жетпей көп адам болдырады.
Жақсының да өзіне кейбір кезде,
Жақсы рөлдер жетіспей қор қылады.
Жылаймын ба,
Білмеймін күлемін бе,
Жүрсе-дағы ауырып жүрегім де
Жалықпастан,
Қайыспастан ойнап келем,
Адал, әділ адамның рөлінде.
Ақшаға емес,
Ақылға кедей адам
Сыртыменен,
Өңімен озары аян.
Осы рөлдің өзін де қызғанатын
Ағайын бар,
Ал оған не дей алам.
Азабы мен қиыны қандайына,
Мехнаты тисе де таңдайыма
Бар ма, жоқ па, білмеймін бақталасым,
Сыйлы ма, әлде
Сыйсыз ба көпке басым.
Хақым да жоқ.
Жетпейтін қабілетім,
Рөліне ешкімнің жоқ таласым.
Ойнап берем өкінбей өрендерше,
Өлеңім де өлмейтін өлеңдерше.
Өз рөлін ойнайды,
Рөлімді
Мен де ешкімге бермеймін өл-өлгенше.
Гастрольмен осылай кең ағыста
Аралармыз
Қарсы алып ел алыста.
Қалың гүлмен шығарып салар халық
Сахнадан кетерміз демалысқа....




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу