Өлеңдер ✍️

Жан едің бір ерекше жаратылған,
Сипатпаған ешкімге қанатыңнан.
Көктем келіп... не дейін сеніменен
Шулы қала сыртында қала тұрғам.
Сенің арман үмітің әлде менмін.
Мен де сені бір нәзік ән көрермін.
Сүрінген боп шалғынға құлап түстім,
Осы араға келдім де сәл бөгелгім.
Әлсіз туған ерік те бойымдағы,
Сенің мінсіз мүшеңді мойындады.
Байқаусызда оятты балғын денең
Мөлдір-мөлдір сезімді бойымдағы.
Мен бұл әнді жер, көктен сұрағам-ды,
Ән болғанда жаным бір құмар ән-ді.
Көзіңе сен жас алдың рақаттан...
Осындайда жөн көріп жылағанды.
Сәл салқындау сезініп алау денең,
Алай-дүлей іштегі жан әуремен.
Қайттық біздер сен сонша сезіктендің
Күдіктеніп әркімге қарауменен.
«Олай-бұлай аумалы-төгілмелі
Қызық екен осынау өмір дедің»
Айлар өтті,
Жыл өтті,
Аяулы қыз,
Ол қаладан қайтып сен көрінбедің...