Өлеңдер ✍️

  17.05.2022
  88


Автор: Дәуітәлі Стамбекұлы

Мұңлы болғам...

Мұңлы болғам,
Әркімге елеңдегем,
Жылы сөздер болған жоқ мені емдеген.
Мына мені сен ғана түзетесің,
Бұзылсам да,
Абайла,
Сенен көрем!
Мен жас ағаш,
Майысса тал-бұтағым,
Ойлантамын,
Әркімді толқытамын.
Сүймеймін деп ешқашан айта алмайсың,
Өлем десем де әйтеуір қорқытамын.
Сен ешқашан мен барда қысылмайсың,
Самғап көрші сенбесең құсымдай шын.
Мен өзіңді қуамын бақыт болып,
Ал бақыттан қашсаң да құтылмайсың.
Қара түнде қап-қара шашыңды өріп,
Отырдың да төгілдің жасым болып...
Мен өмірде бар болсам сендіре алам,
Сен өлесің бақыттан басың зеңгіп.
Мұңым,
Назым,
Немесе қуанышым,
Бір жарқ етіп алдымнан шығары шын.
Өзің жатпен бір кетіп,
Мен қайғыдан,
Қара жүрек боп кетсем кінәлісің.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу