Өлеңдер ✍️

  17.05.2022
  152


Автор: Дәуітәлі Стамбекұлы

Ғашықпын саған

Жанымнан менің жалғыздық деген жоғалмай,
Жүрдім мен сені көктемімнен де таба алмай.
Өзіңді сүйем ауа мен күнді сүйгендей,
Ғашықпын саған өмірге ғашық адамдай.
Құлпырып өсіп келесің көркем жаз гүліндей,
Есімің қаздың саңқылдап салған наз үніндей.
Күтпессің бәлкім,
Қорқыныш шығар сен үшін,
Ғашықпын саған Ләйліге ғашық Мәжнүндей
Ән болып ұшсаң жалғыз-ақ өзім қол соғам,
Түнек бол мейлі сәуле боп түсем мен саған.
Ғашықпын саған тордағы бұлбұл секілді,
Кең даладағы өз әнін өзі аңсаған.
Өмірден мұндай ғажайып затты көрмеппін,
Сен деп күн күліп,
Маужырайды екен сен деп түн.
Түсіңде егер ерніңді ерге ұсынсаң,
Жорыма жатқа,
Сен оны мына мен деп біл.
Сағыныш дәмі ащылау ма екен шөлдеппін,
Сен деп күн күліп,
Маужырайды ылғи сен деп түн.
Бір күні біреу сүйем деп алса зәреңді, шошына көрме,
Сен оны мына мен деп біл.
Оған да, көнем, мейлі сен сына сынасаң,
Арман да жоқ-ау арғымақ аттан құласам.
Кінәлі мен боп шығам ба деп те қорқам ғой,
Балалықпенен қоштасып егер жыласаң...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу