Өлеңдер ✍️

Алатауға анда-санда қараймын,
Аңғал-саңғал сол бір күйін қалаймын.
Әр қараған сайын
Алып адамның
Ұйықтап жатқан кездеріне балаймын.
Әйтеуір, мен қырға бардым,
Ой бардым,
Алатауға теңеу таппай қойғанмын.
Тіпті, сонсоң жай жүруге ұялып,
Ақбас таудың өзіне ұқсап ойландым.
Бір күндері ту биіктен сел болып,
Үй маңына тұра қалды... көл келіп.
Қорқып қалып,
Айтып жатты не сөзді
Алатаудың ашуы деп ел жорып.
Ұйқы көрмей,
Күн мен түнді жамылып,
Күлкі көрмей,
Сәл шалдығып,
Сабылып,
Барлық адам аяғынан тік тұрып,
Әлгі ашуды
Ұстап алды жабылып.
Тауға барып қайтпақшы боп талай қыз
Ерте тұрар...
Біз де соны қалаймыз.
Дегенменен, көңіл күйі қалай деп,
Ең алдымен Ақсақалға қараймыз.