Өлеңдер ✍️

  17.05.2022
  116


Автор: Дәуітәлі Стамбекұлы

Ұш, тұлпарым..

Мақсат биік,
Сол билеп алды мені,
Жазам деген ойларым жанды жеді.
Шабайыншы көтеріп көк дауылды,
Арғымағым тәкаппар,
Алғыр еді.
Арғымағым
Шайнаған ауыздығын,
Қалып жатсын артыңда әр ізгі күн.
Екпініңнен өзіңнің дауыл тұрып,
Ақының да төксін бір нағыз жырын.
Ұш, тұлпарым,
Жалыңа жармасайын,
Болашаққа сенімен жалғасайын.
Құмарымнан шығайын құйғытып бір,
Көңілімнің желігін, кел, басайын.
Тауларыңнан,
Орғытып өзеніңнен,
Ұш, тұлпарым,
Дауылға төземін мен.
Мені тапсын достарым кіл бәйгеден,
Шын шабытты алайын мен өзіңнен.
Ұш, тұлпарым,
Сенемін саған ғана,
Айрылмаймын жалыңнан,
Алаңдама.
Мен жығылсам жығылам тауларыма,
Мені қағып алатын аман дала.
Құлагермен ұшқандай Ақан ағам,
Орғытайын,
Озайын Сахарадан.
Мұзға оранған мұхиттың үстіменен,
Африка аптабын қаталаған,
Басып өтіп жаңа бір жер табайын,
Сыңси өскен өңірін ерке қайың.
Маралы мен елігін тулаттырған
Өлеңіме қосайын өлке жайын.
Сезінбесем ештеңе, сезім атсын,
Өзің әділ,
Өзің пәк,
Өзің ақсың.
Ұш, тұлпарым,
Екпінің
Дауылыңнан,
Құйыныңнан жас емес, көзім ақсын.
Ұш, тұлпарым,
Бақ маған,
Атақ саған,
Желеп-жебеп біздерді жатады далам.
Өзің-дағы шығасың құмарыңнан,
Жалғыз рет мен-дағы рахаттанам.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу