Өлеңдер ✍️

Ей, енесі өлген құлын күн,
Құлыны өлген байтал күн.
Балауыз шамдай ғұмырдың
Сәулесі болып шайқалдым.
Біріне түспей көп іздің,
Қабағын бақтым тағдырдың.
Дауыл тұрғанда теңіздің —
Толқыны болып жарды ұрдым.
Басына қонған бұтаның,
Сен менің әппақ құсым ба ең?..
Жусанның жұтып жұпарын —
Даламның әнін түсінген.
Өмірім
өрім,
өткелім,
Көз жауын алған сырға күн.
Күздерді қуған көктемім —
Жырларым менің —
Жылдарым...
Тұңғиық тұнып тұсымда
Шер буып шыққан шері едім.
Зулайды көздің ұшында
Сұрмерген тартқан жебе күн...