Өлеңдер ✍️

  17.05.2022
  348


Автор: Ғалым Жайлыбай

Шөлейттеу жердің шөбі едім...

Шөлейттеу жердің шөбі едім,
Шөліркеп әлі келемін,
Ақ жаңбыр мінез өлеңім,
кезертпей еріндерімді
құйып бір өтсе деп едім.
Сүмбіле соңы — сары тамыз
Сары тамыз, тілден бал тамыз.
Сарғайған шығар алқаңыз,
сарғайтып мені сәуірде
Сағым боп кеткен қалқа қыз.
Ботадай жырым боздап жүр,
Боталы зарын қозғап жүр.
Мазала мені, Мағжан-жыр,
айнамкөз армандарымдай
Арқаға жауған ақ жаңбыр...
Сүмбіле соңы —
түнгі ызғар.
Айқабақ барда — кім мұздар.
Сарғая көрме, гүл — қыздар.
Алқара көкті қақ тіліп —
Із тастап ақты жұлдыздар...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу