Өлеңдер ✍️

Алматы кеші, маусымның басы,
Медеудің маңы
Тау-шыңның қасы.
Азаннан бері аңырай құйған
Жылауық бұлттың таусылды жасы.
Жанымды тербеп жігіттік әні
Тереңдеріме үміт тұнады.
Күміс күн соңғы сәулесін шашып
Ылдиға қарай ымырт құлады.
Жол тосқан сол кеш
Ырымды делік,
Тәтті бір сәттің сырын білелік.
Ақ көйлек киген ақмаңдай ару
қол шатырыма тығылды келіп.
Жастықтың бұл кеш жырлы мекені,
Масаты кілем — қырдың етегі.
Ақ тәнін бүгін ақ жауын жуған
Каракөз қалқа дір-дір етеді.
Тартқанын қайдам қайда көңілдің,
Жұмбақ та жұмақ жайға көмілдім.
Бұйрығы бұл қыз маңдайға жазған —
Сыйлығы жұлдыз айман — өмірдің.
Бойына гүлдің нұр сіңген екен.
Жүрегім жырла!
Дүрсілде бекем.
Жөн сұрап едім... Шығыс шынары
Әлия есімі — Күршімнен екен.
Қабақта қос ай қағыса калған
Асып-тасқандай ағыс арнадан.
Ақ көйлегіңнен айналдым қалқа
Әппақ тәніңе жабыса қалған.
Шайқалмай жүрген тұнығың бардай,
Нұр үнің қаңдай, қылығың балдай.
Бұраң беліңе созыла жылжып
Өрілген өрім бұрымың қандай.
Анарың алма, гүл ерін...
Түстей...
Сезім шарабын жүр едім ішпей.
Шелектеп кұйған мынау нөсердің
Толастамауын тіледім іштей.
Бастап тұр сезім кұмай-күнәға,
Жылайды қайың
Сынайды дала.
Жыр отын жағып жылытып алам,
Шығыстан келген шырайлы бала.
Мәуелі кештің әні бақ шығар,
Ұғады бізді жаны жақсылар.
Аспанның асты тұрағым еді
Қолшатыр — бұл да шаңырақ шығар.
Айдыннан сол ма көшкенің күз кеп,
Аққу ең, жеткен дос көңіл іздеп.
Қараңғы түнде ғайып боп кеттің
Көлігің келіп...
— Хош болыңыз!— деп.
Жол тосқан бірге серігім менің,
Елестей ерке елігім дедім.
Әлия қыздай жалт бересің бе
Сағыныш болып сері күндерім.
...Жүрекке бүгін ән ұялай ма,
Сырымды жырым жариялай ма?
Ақ жауын жауған Алматы түні
Күршімнің қызы Әлия қайда?!
...Бассам ба екен... «Жариям-айға»