Өлеңдер ✍️

  17.05.2022
  106


Автор: Ғалым Жайлыбай

Ерейменді көргенде

Жазып кетем тасыңа,
Өмірімнің өлшемін.
Бір шығаршы басыңа
Ерейментау!
Еңселім...
Сарыбелдің сырындай,
Көк жүзінен құйған нұр.
Иманжүсіп жырындай
Иманыңа иландыр!
Дүлдүл өлген жер осы,
Сағынайдың асында.
Есіл күннің елесі —
Ерейментау басында.
Көш келеді ақтабан,
Көкейдегі мақам-мұң.
Құлагерді жоқтаған —
Зарындай боп Ақанның.
Әні ұласқан сәніне,
Арқа елінің алқасы.
...Лыпып-ақ тұр әлі де
Батыраштың балтасы.
Мұңын ұғар ақынның,
Аққу қашқан көлдері.
Еріп бара жатырмын —
Ерейменді көргелі.
Биігіңе құмар ем,
Есіл де есіл,
Елес күн.
Бүркіт ұстап шығар ем —
Иманжүсіп емеспін.
Өмір солай өтеді,
Көңіл нені сезеді?
...Ерейменнің етегі
Өлеңтінің өзені.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу