Өлеңдер ✍️

Сүрлеу соқпақ бастады қайқаң
белге,
Қайқаң белге бір шықпай
қайтам ба елге?
Шақырайтып шілденің шіліңгірін —
Бір топ ақын келеміз Шайтанкөлге.
Бір топ ақын келеміз оттай жанып,
Бір топ ақын келеміз шоққа айналып.
Ақсұңқардың Серігі алдымызда
Қарайлайды артына тоқтай қалып.
Бір топ ақын...
Бәріміз ауылда өскен,
Дауыл кескен кіндігін,
Жауын кешкен.
Ұлар тілін ұғатын Ұлықбек бар —
Заңғар-заңғар Зайсанның
тауында өскен.
Бір биікке бізді арман жетектеді,
Төте жолға берерміз төтеп тегі.
— Сәт! — дейтіндей, іздесең
Дара қайнар —
Қарағайлар, қайыңдар етектегі.
Жанардағы жақұт жыр,
Лағыл аймақ,
Ұрпағының жүретін бағын ойлап,
Жанартауын жаныңның
жарқыратар
Сарыарқаның сайынан сағым ойнап.
Ақ самалдай аңқылдап еседі үміт,
Өңірінен өмір ап өседі жұрт.
«Қарқаралы басында жалғыз арша»
Одан әрі...
Көгінде көшеді бұлт.
Топ ақынбыз...
Іздеген нұрды көктен,
Үмітінің үкісін үлбіреткен,
Сағынтайдың Серігі жыр оқиды
Жасылдары жасындай дір-дір еткен.
Аһ, Шайтанкөл!
Жаралған тұнығы ардан,
Сырың арман талайға,
Жырың арман.
Көл біткеннің барлығы жер үстінде,
Шың басына сен ғана шығып алған.
Сел боп аққан серт пе едік,
Сезім бе едік,
Сайларыңнан сайғақтай безінбедік.
Топ ақын тұр жартаста
Топ арқардай,
Айнасынан айдынның өзін көріп.
Қарқаралы!
Біздерге жарасар ән,
Бұл соқпақпен жүрмейді аласа адам.
Шайтанға да шер айтар
шайырларды
Аспан көлге апардың, Мағаш ағам.
Қарқаралы!
Жүдегенде саған кеп жүгінді ұлың,
Бүтін сөзін айтармыз бүгінгінің.
Шайтанкөлді шайырлар шайқап
қайттық
Шақырайтып шілденің шіліңгірін...