Өлеңдер ✍️

  17.05.2022
  166


Автор: Ғалым Жайлыбай

Түнгі ауылда...

Мұнар көктің мұңайтты
Мұңды ызғары,
Бір жылады жүрегім,
Бір мұздады.
Түнгі аспанның не дейді
жұлдыздары,
Үркерге еріп бара ма үр қыздары?..
Сырғып түскен жанардан
сыр едім мен,
Түнек түннің түндігін түре кірген.
Сүйем бәрін жаныммен,
Жүрегіммен
Өлең еміп кеткелі бұл өңірден.
Сол өлкеден кеткелі еміп өлең,
Ай жүзінен, Айнашым,
Сені көрем.
Сені көрсем тербелем,
Тебіренем,
Қар, мұздарым босайды ерімеген.
Түнгі аспанмен бар білем
байланысым,
Көңілімнің қозғады қайдағысын.
Жайлы ағысым,
Не деген жайдарысың,
Арасында арудың Айманысың.
Ай-жұлдызды аялап тұрғанымда,
Көздерімде, қарағым,
Мұң қалың ба?
Өтеді өмір уақыттың шырмауында,
Осылай бір жыр жаздым түнгі
ауылда.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу