Өлеңдер ✍️

Есіңді жый!
Жырларыңды жаз, Ғалым!
Қаңқылдатып қарашаның
қаздарын.
Шабытыңнан шалғындағы
шық еріп,
Қара бауыр бұлттар көшсін үдеріп.
Ұлар ұшар Ұлытаудың биігі,
Сахараның жолды кессін киігі.
Түсінесің...
Естілгенде күй үні
Кісінесін қысарақтың үйірі.
Жыр
-Тәңірдің қорғасын ой ауыры,
Ұлпа күннің еріп кетсін сауығы.
Шырқарымның шыңға асылып
шырайы,
Тұлпарымның көбіктенсін сауыры.
Арналарын ақ толқындар кергенде
Жыр іздеген шаттықтан да,
Шерден де.
Күн астының Күнікейін іздеген,
Ақын деген ел боламыз біз деген.
Иір біткен бұтағындай еменнің,
Бал мен уын ұсынғанда келер күн.
Жырларымның жанарынан
жас тамып,
Қара жерде қара мамық жастанып.
Мен жатқанда...
Мұнар көктен мұң іштім,
Қызыл арай құшағына ап
қыр үстін.
Көрімдігін берер сәуле көгілдір,
Өзегіме өрт боп түскен өмір бұл
Қарашығымдағы қара өлең...