Өлеңдер ✍️
  17.05.2022
  129

Автор: Ғалым Жайлыбай

Жабырқаулы жаным неден жазықты...

Жабырқаулы жаным неден жазықты,
Өрекпіме,
өңмендеме,
тұра тұр.
Сұр қаланың сұрқай өңі қажытты
сұры қандай сұрапыл.
Жусан исі,
бұлбұл даусы жоғалған,
шұбырынды болмаса да
ақтабан.
торыққан да,
тозған бәрі,
тоналған
тас көшеде тас адамдар қаптаған.
Мұнар тауы мұң қосады мұңыма,
Қайран өлең!
Сен екеуміз шаршадық.
...Радио да тиіп бітті жыныма
«Алматының алмасы» деп ән салып.


  жабырқау жаным Ғалым Жайлыбай өлеңдері Ғалым Жайлыбай

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Қызыл-жасыл босқа арбаған... ᐈ
  Қарашамен қоштасу ᐈ
  Елес ᐈ
  Базарыңа бардым... ᐈ
  Есіңді жый! ᐈ

Пікір жазу