Өлеңдер ✍️

  17.05.2022
  132


Автор: Ғалым Жайлыбай

Василек

Жиырма жасар бозбала,
Балдәуренің жайлы әңгіме қозғама,
Құбыжық боп көрінеді ол саған,
Кеудесіне сұмдық толған сонша адам.
Сен ажалдың көзін көрдіңжүз қанша,
өмір өмір болмайды екен сызданса
Ей, бозбала, байқарсың,
Тағдырыңды кейінгіге айтарсың.
Жиырма жасар бозбала,
Жадыңа қан себіліпті, күлме сен.
Жаныңа қан егіліпті, күлме сен,
Мәйіттерден өмір ұрлап қалмасаң
Қуаныштың бағасын да білмес ең,
Саған қарап мұң кешем.
Кешкі сағат 17-ден ауыпты,
Менен кем деп
ойламассың өткендер.
өткен-кеткен...
көгермеген көктемдер,
Ажал жетсе өлім болмас қауіпті,
Нәр аялап сендік нәзік сананы,
Есте қалмас күндер баяу ағады.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу