Өлеңдер ✍️

Ақша бұлттар,
ақиқат сырың маған,
Ақ шабытқа арқау деп ырымдағам.
«Баянауыл басында балалы құр»
Балапанын қорғаштап шырылдаған.
Мұңдамаған мұңымды мылқау-ғалам,
Атажұрттан кезде де жұрт аумаған.
Баянды елдің басынан бақ ұшқалы
Баянауыл басынан бұлт аумаған.
Баянтау деп басталса бұл күн әнім,
Базардағы бөздей боп жыртыламын.
Жанарында жас болған жыр-тұманың
Атамекен аспаны-ай,
бұлты қалың.
Сайғақтарға болмай тұр сая дәуір,
Заман мынау,
Әйелдей аяғы ауыр.
Сырт теппеген ботасын бозінгендей
Бұлт кетпеген басынан Баянауыл...
Мұңын күнге шағады ел,
Мұңын айға,
Жаратқанның жүрегі жылымай ма?
Аспанынан алаштың нұр сауласа
Баянтаудың бұлттары ыдырай ма?!
Қара күзде қараша үй тігілген,
Жалыққандай күйдемін күйкі күннен.
Баянсыздау тағдырым тұғыр таппай
Баянауыл басына бұлт үйірген...