Өлеңдер ✍️

  16.05.2022
  108


Автор: Ғалым Жайлыбай

Нұрлан Мәукенұлымен Шыңғыстауға сапар

Өрге қарай домалап тасымыз да,
Бақыт құсы қонғандай басымызға.
Шыңғыстауға Нұрлан дос,
сапар шектік
Кеңесбаев Талғат бар қасымызда.
Аспандағы ақша бұлт түйдектеліп,
айдындардан қаз ұшты,
үйрек қонып.
Күн мен айға төккен ек сәулемізді
Жидебайға жетпеп ек жидек теріп.
Алағай ма бұл өмір,
бұлағай ма,
Зауза ма әлде есте жоқ
құралай ма?..
Бір арнаға қосылдық жиылып кеп
Сыйынып кеп тұрған соң ұлы Абайға.
Қара өлеңге қанатын қаққан ұлан,
Байтағының бақ іздер бақтарынан.
Сынық шанақ қобызды күңіренттік
Қарт Шыңғыстың қастерлі
қатпарынан.
Бұлбұл кеуде бұла едік,
тоты қанат,
Көздің жасын бұладық отыра ғап.
Зерендегі тереңді тулатқанбыз
Зиратынан Зеренің топырақ ап.
Басына бақ бұйырғыр,
қырына гүл,
Ұлы мекен,
бізді де ұғына біл!
Өтті ғайып дүние өң мен түстей
Кеп тұрайық деп едік жылына бір.
Асар кезде көрікті көшің қырдан,
Торықтырған тоғайды...
тосын құрбан.
Айналайын бауырым, досым
Нұрлан
Сенің қазаң мені де шошындырған.
Қимаса да бұл тағдыр Төрін мейлі,
Қырқатыны несі екен өрімдейді.
Шыңғыстауға содан соң барғаным
жоқ
Кеңесбаев Талғат та көрінбейді.
Ашпайды енді бұл өмір өткенге
есік,
Көктөбеде жүруші ек көктем кешіп.
Бізден гөрі сен бәлки бақыттысың –
Ұлы Абайдың аулына кеткен көшіп.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу