Өлеңдер ✍️

Алғашқы көрген қиындық
Жүрекке тас боп қатқанда,
Қабағым қарс түйіліп
Үйіме келе жатқанда
Жанардан төгіп жылуын,
Айтқаны маған анамның:
«Қолыңнан келсе, құлыным,
Мінезін үйрен далаңның».
Өнеге алып әншіден,
Өнерді қудым сан сала.
Жүйрікті төпеп қамшымен,
Бәйгеге түстім қаншама.
Тайғанда аттың табаны
Естіген сөзім әкемнен:
«Сүйгендер, балам, даланы
Қорықпас болар қатерден».
Еркін боп содан өстім мен,
Оранып жаным жалынға.
Жасқанар емен ешкімнен,
Сүйенер Далам барында!